Müthiş bir çağda yaşıyoruz,
büyük gelişmeler, büyük büyük boşluklar yaratıyor
kökü topraktan kopmuş insanların dünyasında.
teknolojik atıklar paronayasıyla
şizofrenik bir vakaya döndü insanlık
Müthiş bir çağda yaşıyoruz,
bir elleri uzayın derinliklerinde
kanını emecek bir şeyler arıyor,
bir elleri yoksulların boğazında
emeklerini yağmalayıp, canlarını alıyor
insanlık düşmanı, emperyalist haydutlar.
Müthiş bir çağda yaşıyoruz,
kutuplarda buzları eriyor dünyamızın
çözülen bataklıklardan metan gazı fışkırmakta
ömrü kısalıyor bütün güzelliklerin
daha fazla para, daha fazla iktidar adına
arsızlaşmış bir hırs, yok edici bir açgözlülükle
körüklüyorlar büyük yıkımları emperyalist haydutlar.
Müthiş bir çağda yaşıyoruz,
ormanları yakılıp yok ediliyor
oksijeni azalmakta dünyamızın
çoğalıyor her gün açlıktan ölenlerin sayısı.
okyanuslardaki balıklar huzursuz,
toplu halde intihara sürükleniyor balinalar
tomurcuk açmakta zorlanıyor çiçekler
Müthiş bir çağda yaşıyoruz,
ağır ağır suyu ısınmakta dünyamızın
bütün sahilleri kirlilik içinde
utanır aynasında denizler
kendi kirli yüzüne bakılmaktan
büyük bir yıkıma sürükleniyor dünyamız
köpürük köpürüp öfkeleniyor okyanuslar
öfkeleniyor gökyüzü ve rüzgârlar…
Müthiş bir çağda yaşıyoruz.
ömrü kısalıyor bütün güzelliklerin
artık,”çekemem gayrı ben bu yükü” deyip
dönüp dönüp vuracak dünya
dönüp dönüp vuracak okyanuslar
fırtınaya dönüp, her şeyi uçurup savuracak rüzgârlar
çarpışıp çarpışık bulutlar, asit yağacak gökten
tükenecek insanlık, bitecek belki yaşam
ardından ağlayacak anası bile olmayacak dünyamızın
yıkılsın bu büyük acıları yaratan bütün kaleleri haydutların
Müthiş bir çağda yaşıyoruz,
güçlü olmakta usandırır belki bir gün
Elinde gücü olan, bütün zalim sömürgeleri
hiçbir güvenceleri yoktur onların
güvenip sırtlarını dönebilecekleri güvenceleri
bir ucu mezarlıklara uzanan soğuk mermerlerden başka
mermerlerin soğuk parmakları da vuru;
anlamsız yüzlerine, ıssız mezarlıklardan…
ADIYAMAN
E TİPİ KAPALI CEZA İNFAZ KURUMU