Pazar, Mart 26, 2023
Güney
  • Anasayfa
  • Güney Kitaplığı
    Yılmaz Güney İle Paris’te İki Yıl

    Yılmaz Güney İle Paris’te İki Yıl

    SSCB Ansiklopedisi

    SSCB Ansiklopedisi

    Yılmaz Güney Ve Arkadaşları

    Yılmaz Güney Ve Arkadaşları

    Çağımdan Utanıyorum

    Çağımdan Utanıyorum

  • Dosyalar
    • Yılmaz Güney
    • Nazım Hikmet
    • Bertolt Brecht
    • Kültür Konferansı
    • Diğer Dosyalar
  • Sizden Gelenler
  • Tüm Sayılar
    • Eski Sayılar
  • İletişim
    • Hakkımızda
    • Göndereceğiniz Yazılar Hakkında
Sonuç yok
Tüm Sonucu Görüntüle
Güney
  • Anasayfa
  • Güney Kitaplığı
    Yılmaz Güney İle Paris’te İki Yıl

    Yılmaz Güney İle Paris’te İki Yıl

    SSCB Ansiklopedisi

    SSCB Ansiklopedisi

    Yılmaz Güney Ve Arkadaşları

    Yılmaz Güney Ve Arkadaşları

    Çağımdan Utanıyorum

    Çağımdan Utanıyorum

  • Dosyalar
    • Yılmaz Güney
    • Nazım Hikmet
    • Bertolt Brecht
    • Kültür Konferansı
    • Diğer Dosyalar
  • Sizden Gelenler
  • Tüm Sayılar
    • Eski Sayılar
  • İletişim
    • Hakkımızda
    • Göndereceğiniz Yazılar Hakkında
Sonuç yok
Tüm Sonucu Görüntüle

Sepetinizde ürün bulunmuyor.

Güney
Sonuç yok
Tüm Sonucu Görüntüle

Türkiye’de “aydın olmak” zor mu?

13 Aralık 2017
İçinde Makale
0 0
0
Anasayfa Makale
Share on FacebookShare on Twitter

Aydın ya da aydınlar meselesi tartışıldığında somut olarak hangi sorunu tartıştığınıza bağlı olarak tartışmanın içeriği de değişmektedir.

İşçileri, emekçileri ilgilendiren çok değişik sorun ya da alan olduğu gibi aydınlarla ilgili tartışmaların da değişik sorun ve alanları var.

Aydın kime denir? Ya da kim aydın? vb. soruları tartışma durumunda kaldığınızda, bu sorulara verilecek cevapların sınıflarüstü olmadığı, olamayacağı da ortaya çıkmaktadır.

Kapitalist, egemen sınıfların çıkarlarının temsilcileri olan aydınlar, işçi sınıfı ve emekçilerin çıkarlarının temsilcileri olan aydınlar gibi farklılaşma gündeme gelmektedir. Bu farklılaşma aydınların ayrışması bağlamında temel farklılaşmadır.

Burada hangi kökenden gelirse gelsin, yani ister burjuva, zengin aile kökenli olsun, isterse de işçi, yoksul aile kökenli olsun belirleyici olan hangi sınıfın çıkarlarının temsil edildiği, hangi sınıfa hizmet edildiğidir.

Kuşkusuz ki bu saflaşmada da hangi sınıf kökenli olduğuna bakılarak aydınlar arasında bir farklılık sözkonusu olmaktadır.

İşçilerin, emekçilerin sömürü sistemine karşı mücadelesinde özellikle doğru yolun gösterilmesi, işçilerin, emekçilerin sınıf olarak kendi güçlerinin bilincine varması bağlamında aydınların rolü belirleyici bir önemdedir. Ve bu aydınlar ne kadar fazla işçi kökenli, proleter aydınlar olursa, sömürü sistemine karşı sonuna kadar mücadele açısından o kadar iyi olur.

Bu yaklaşım temelinde soruna yaklaşıldığında bizim için sözkonusu olan aydın(lar), işçi ve emekçilerin çıkarlarının savunucusu, temsilcisi olan aydın(lar)dır.

Yazının başlığında sorulan “Türkiye’de aydın olmak zor mu?” sorusuna verilecek cevap, iki açıdan da evet, Türkiye’de aydın olmak zordur biçiminde olmak durumunda.

Soruna bu bakış açısıyla yaklaşıldığında Türkiye’de “aydın” olarak kabul edilenlerin büyük bölümünün gerçekte aydın bile olmadığını söylemek zorundayız.

Türkiye’de kendisine aydın yaftası takanların büyük çoğunluğu kemalisttir. Bunların da önemli kesimi gerçek anlamda burjuva demokratı bile değil.

Aydın olanlar toplumun ilerlemesi için yol göstermesi, toplumu ileriye doğru gitmeye zorlaması gerekirken,  sözkonusu aydın yaftalı kemalistler gerçekte toplumun ileriye doğru gitmesinin, halkın aydınlanmasının önündeki en önemli engellerden biridirler. Çağdaşlık, demokratiklik adına kimi demokratik hakların savunuculuğunu yapmaya kalkıştıklarında bile bunların en temel yaklaşımları, Türk şovenizmiyle yoğrulan düşünceden başka bir düşünce değildir.

Kısacası bunlar işçi ve emekçilerin, ezilen halkların demokratik haklarını savunmuyorlar. “Aydın”lığın değil, kurulu sistemin temsilciliğini yaptıkları oranda karanlığın temsilcileri olma konumundadırlar.

Tüm okullarda Kemalizm düşüncesi ve kemalist yaklaşım beyinlere yerleştirilmeye çalışılırken bu ideolojiden kopmak ve işçi ve emekçilerin çıkarlarını savunup onları temsil etmek yönünde karar kılmak mümkün ama hiç de kolay değil. Bu gerçeklere bakıldığında Türkiye’de aydın olmanın zorluğunun bir yönü, kemalist ideolojiden, cendereden kurtulma sorunudur.

Aydın olup işçi ve emekçilerin çıkarlarını savunma durumunda da Türkiye’de aydın olmak zor. Bu durumda da devletin baskıları, yasakları gündeme gelmektedir.

Somut olarak Türkiye’de az da olsa ezilenlerin haklarını savunan demokrat aydınlar var. Devletin tüm takibatlarına, tehditlerine, cezalarına rağmen kendi kimliğini korumayı sürdüren bu aydınlar –tüm görüş farklılıklarımıza rağmen–, desteklediğimiz aydınlardır.

İşçi ve emekçilerin kurtuluşu için mücadelede yol gösteren, sömürü sistemine karşı devrim için mücadeleyi seçen aydınların sayısı ise demokrat aydınların sayısından daha az.

Bunlar da esas olarak kitleler tarafından tanınmayan aydınlar.

Kuşkusuz ki proletaryanın, emekçilerin kurtuluşu mücadelesinde yer alan aydınların çoğalması, proletaryanın kendi aydınlarını yaratması gerekiyor. Türkiye devrimci hareketi böylesi aydınların eksikliğini giderdiği ölçüde belli ilerleme de kaydedebilir.

 

GÜNCEL KİMİ TAVIRLAR…

Aydın olarak tanımlananların hangi sınıfın ya da hangi cephenin çıkarlarını savunduğu, kimin temsilciliğini yaptığı, takındığı somut tavırlarda ortaya çıkıyor. Türkiye’de kemalist cendereyi parçalayıp resmi ideolojiye karşı bayrak açmanın zor olduğu, özellikle de Kürt ve Ermeniler hakkında takınılan tavırlarda ve bunlara karşı takınılan tavırlarda da görülmektedir. Bir genelleme yapılırsa Kemalizme, resmi ideolojiye muhalif olan tüm “aydınlar” üzerinde demoklesin kılıcı sallanmaktadır.

Genel olarak bir tespit yapılırsa, Orhan Pamuk bir burjuva aydını ve esas olarak liberal burjuva demokratı bir yaklaşıma sahip. Yani sisteme karşı değil, sistemin kimi görüngülerine karşı. İşçilerin emekçilerin kurtuluşu mücadelesine önderliği bırakın, destek bile olmamaktadır.

Buna rağmen ama Orhan Pamuk’un “1 milyon Ermeni ile 30 bin Kürd”ün öldürüldüğünden bahsetmesi, onun hakkında dava açıp mahkemeye vermenin, ona tehditler savurmanın gerekçesi olabiliyor.

Mehmed Uzun Kürt kökenli ve Kürtçe roman yazan bir yazar. Kürtlerin baskı altında tutulmasına karşı –haklı olarak. Fakat o da sisteme karşı mücadele eden biri değil. Kürtler üzerindeki baskılara karşı çıktığı oranda da demokrat bir yazar. Kendisini “siyasetçi değil, edebiyatçıyım” biçiminde tanımlamaktadır. Yani Mehmed Uzun edebiyatını siyasetten ayrı, ondan bağımsız bir iş olarak düşünmektedir.

Mehmed Uzun kendisini siyasetçi olarak görmese de, o Kürtçe roman yazdığından dolayı Türk devleti için bir siyasetçidir. Evet Kürtçe eğitimin yasak olduğu ve kısa süre öncesine kadar Kürdüm demenin takibat altına alınmanın nedeni olduğu koşullarda, Kürtçe kitap yazmak bir siyasettir.

Böylesi bir tutum Kürt ulusal meselesini gündeme taşımaktadır. Türkiye’de ama Kürt ulusal meselesi –bütün AB’ye uyum yasalarına ve değişikliklere rağmen– hâlâ değinilmesi istenmeyen temel konulardan biri.

Bu bağlamda Kürt kökenli olmak, Kürtçe roman yazmak ve üstüne üstlük Kürtlerin demokratik haklarından yana olmak Türkiye’de hedef tahtasına yerleştirilmek için yeterli bir durumdur.

Türkiye’de demokrat ve aydın olmanın ölçüldüğü sorunların başında ulusal sorun durmaktadır. Bu noktada da esas olarak Kürt milletinin kendi kaderini tayin etme, ayrı devlet kurma hakkını savunmak ve azınlıklara tam hak eşitliğini savunmak temel ölçüdür. Ermenilere uygulanan soykırımın kabulü ve lanetlenmesi de bunun bir parçası. Evet, bu yönlü tavır takınmak Türkiye’de aydın olmanın asgari ölçülerinden biridir.

Türkiye’de aydın olmak Kürt ulusu üzerindeki baskılara karşı olmak gibi Kürtlere karşı yürütülen savaşa da karşı olmayı gerektirir.

Son dönemde kendilerine “Türk aydınları” diyen kimi kesimlerin yaptığı açıklamalar, sözkonusu “aydınların” Kemalizm’den, resmi ideolojiden kopamadıklarını ortaya koymaktadır.

Savaşa karşılar ama savaşın kaynağının üzerini örtmektedirler. Onlara göre anda yürüyen çatışmaların sorumlusu ve suçlusu Kürtlerin demokratik haklarını isteyenler, somutta da Kongra-Gel’dir.

Oysa ezen bir ulustan aydının, aydınların esas görevi, ezilen ulustan yana olmak, onun haklarını savunmak ve ezene karşı tavır takınmaktır. Savaşın, çatışmaların, haksızlığın kaynağını ortaya koymaktır.

En basitinden “devletin silahlı güçlerinin Kürt halkına karşı saldırılarına son vermesini ve Kürtlerin en demokratik haklarını tanımasını istiyoruz!” diyebilmeleri gerekir.

Demiyorlar, diyemiyorlar!

Hükümetten istedikleri “genel af”ın adını bile açıkça koymuyorlar, koyamıyorlar!

Bu tavırlarına bakıldığında bunların aydın tanımını hakketmediklerini söylemek, hatta “aydın-cık” bile olmadıklarını savunmak gerçeğin teslim edilmesidir.

Ermeni sorunuyla ilgili düzenlenmek istenen ve sonuçta AB ile müzakerelere engel olmaması amacıyla başka bir üniversiteye alınarak gerçekleştirilen konferansa katılmanın bile “vatan hainliği” ile damgalandığı, Türkiye Cumhuriyeti’nin tutarlı savunucularından Erdal İnönü ya da kimi gazetecilerin küfürlü, yumurtalı saldırılara uğradığı bir Türkiye’de “aydın olmak” gerçekten zor…

Zor olmasına zor da; aydınların görevi de bu zoru yenmek değil mi? Milyonlarca insanın aydınlatılması işi çok mu kolay?

O zaman sorun, aydın olmanın zor olup olmadığı değil, aydın olduğunu savunanların toplumsal mücadelede hangi cephede yer aldığı; hangi sınıfların çıkarlarını temsil ettiği, ya da işçi ve emekçilerin kurtuluş mücadelesinden yana olup olmadığı sorunudur.

Az sayıda da olsa bunu yapmaya çalışan aydınlar da var tabii ki.

Örneğin Haluk Gerger, İsmail Beşikçi ve Ragıp Zarakolu’nun da içinde yer aldığı bir grup aydının “Militarizme ve Şovenizme Karşı” başlıklı bildirgede takındıkları tavır, en azından somut konu hakkında doğru, demokratik bir tavırdır.

Görev böylesi tavırları güçlendirmek ve işçilerin, emekçilerin kurtuluşu için mücadeleyi ilerletmektir.

TAHSİN GÖKSEL,30 Eylül 2005

 

Sonraki Gönderi

Yıldız Savaşları / Star Wars

Kategoriler

Güney Sayı 104

Yılmaz Güney’i anıyoruz!

İnsanın değerinin olmadığı bu sistemde insan kalmak!

Çukurova Kitap Fuarı’ndan İzlenimler

Kamuoyuna açıklama

15. Çukurova Kitap Fuarı

Yılmaz Güney bizimle!

103. sayımız çıktı

Güney Sayı 103

Mağdurların anılarını canlı tutma mücadelesi

Eskişehir

102. sayımız çıktı

Güney Sayı 102

Ayvalık/Balıkesir

Kocaeli/Gebze

İsviçre satış noktaları

Avusturya satış noktaları

Almanya satış noktaları

101. sayımız çıktı

Güney Sayı 101

Bir bildirge denemesi: Devrimci Gerçekçilik

Süleyman Özdemir

Davet: Yılmaz Güney’i anıyoruz!

DAVET

100. sayımız çıktı!

Güney Sayı 100

Politik tutsaklar ve “hapishane edebiyatı”

Yusuf’suz bir yıl!

“Tutsak Kitapları Sergisi” İzleyicisiyle Buluştu

14 Şubat Dünya Öykü Gününe binaen

İnstagram

  • Etkinliğimizde Muzaffer Doyum kitabını imzalayacak
2 Nisan Pazar 2023 
Saat 14.00 
Cemil Candaş Kent Kültür Merkezi
Halaskargazi Caddesi No:168  Şişli/İstanbul
  • Doğumunun 86. yılında “Halkın sanatçısı halkın savaşçısı” Yılmaz Güney bizimle
Etkinliğimizde Fatoş Güney kitabını imzalayacak
2 Nisan Pazar 2023 
Saat 14.00 
Cemil Candaş Kent Kültür Merkezi
Halaskargazi Caddesi No:168  Şişli/İstanbul
  • İnsanın değerinin olmadığı bu sistemde insan kalmak!

Büyük bir felaket yaşıyoruz. Depremde hayatlarını kaybedenlerin yakınlarına ve dostlarına sabırlar diliyoruz. Yaşananlar karşısında derin bir üzüntü içindeyiz. Söylenecek sözlerin artık tükendiği noktadayız. Depremin sonuçları; acı, ölüm, açlık ve sefaleti arttırdıkça arttırıyor. Yoksul emekçilere ulaşılamayan yardımlar acımızı daha da büyütüyor, duyulan feryatlar karşısında yüreklerimiz dağlanıyor, ama yetmiyor! Yaşadığımız azap depremzedelere çare olmuyor. Yine yaşananları seyretmekle yetiniyoruz, ama yetmiyor işte.

El yordamıyla hayatta kalmaya çalışanlar, kadınlar ve çocuklar felaketle boğuşurken toplum olarak suçluları arıyoruz. Bunlar ya müteahhit, ya iktidar yada yetersiz kalan kurtarma ekipleri oluyor; suçlular çok fazla, suçlular bitmiyor ve biz her felakette yaşananları balıklar gibi seyredip unutuyoruz.

Kapitalistlerin daha fazla kâr uğruna insan hayatını hiçe sayan yapılar inşa etmesine dur diyemediğimiz sürece, bizleri yoksullaştırarak harabe evlerde yaşamaya mahkum edenlere, müteahhitlere ve onların deprem yönetmeliğine uygun olmayan yapılarına izin veren devlet kurumlarına dur diyemediğimiz sürece, insanın ve türlerin yaşam hakkını koruyan merkezinde insanın olduğu bir sistem kurmadığımız sürece yaşanan felaketlerin suçluları bizleriz. Şairin de söylediği gibi “demeğe de dilim varmıyor ama kabahatin çoğu senin, canım kardeşim!”

Her şeye rağmen can pahasına yardıma koşan insanların, insan üstü çabaları da çok değerli olduğunu görüyoruz. Herkesin yapabileceği çok şey var. Yardım için acil ihtiyaçların karşılanması ve ihtiyaç sahiplerine ulaşılması gerekiyor. Gönüllü, yardım birliklerine katılabilenlerin zaman kaybetmeden harekete geçmesi önemli. Bütün okurlarımızın bu dayanışmaya katılacağını biliyoruz ve imkanı olanlara çağrıda bulunuyoruz: Yardım için gönüllü olun ve elinizden geleni yapın! “Şimdi birlik olma zamanı” diyoruz ama, bu kadarıyla değil tabi ki, bu köhnemiş sistemi ortadan kaldırmak için de birlik olma zamanı. İşçilerin, emekçilerin yaşamını elinden alan, 
Yazının devamı için; https://guneykultursanat.org/insanin-degerinin-olmadigi-bu-sistemde-insan-kalmak/
  • DOĞUMUNUN 86. YILINDA “HALKIN SANATÇISI HALKIN SAVAŞÇISI”
YILMAZ GÜNEY BİZİMLE ETKİNLİĞİNDE BULUŞALIM
2 Nisan Pazar günü saat  14.00 te  Cemil Candaş Kent Kültür Merkezinde buluşalım.
Halaskargazi Caddesi No:168  Şişli/İstanbul
İletişim: 0541 801 35 02/0533 501 64 62
Giriş ücretsizdir
  • Çukurova Kitap Fuarından İzlenimler
Bir kitap fuarı etkinliğini daha geride bıraktık. Çukurova’nın bahar aylarını aratmayan güneşli dokuz gün boyunca iyi yönleri ile hatırlanabilecek bir fuar olduğunu söylemek yanıltmaz bizi. Bu kadar ilgiyi başlarda beklemiyorduk. Hayat pahalılığının olumsuz koşulları altında, enflasyondan en çok zam gören kalemlerden kitapların  temel ihtiyaçlar listesinde en sonda olabileceği ilk aklımıza gelen olmuştu: Tabi bu olgu yaşadığımız toplumun henüz değişmeyen özelliklerinden biri olmaya devam ediyor.  Fakat yinede tüm bu yoksulluğa rağmen, kitaba para ayıran önemli bir okur kitlesi de vardı. Her ne kadar burç kitapları ve kişisel gelişim üzerine yazılı kitaplar ilgisinden değer kaybetmese de ve kitap olsun çamurdan olsun diyenler dışında Çukurova’nın iyi bir okur çevresine sahip olduğunu söyleyebiliriz.
Fuar boyunca, dergimizin standına da ilgi büyüktü. Güney’in yeni ve bir kısım eski sayılarını, İnter ve Dönüşüm Yayınlarının çeşitli kitaplarını standımızda bulundurmuştuk. Fuarda Marksist-Leninist külliyatı bulunduran tek standın bizde olması bir eksiklik olduğu kadar, ilginin sebebi de olduğu söylenebilir. Bizi şaşırtan ise kitaplarımıza ve dergimize duyulan ilginin 14-17 yaş aralığındaki gençlerin oluşturmasıydı. Bu yaş grubu için herhangi bir kuşak tespiti yapmak güç. Yaşlara göre kategori belirlemek yeni moda olsa da bu gençlik başka türlü ilerliyor diyebiliriz, hem de bize hiçte uzak olmayan bir ilerleme. Belki bunu yaşadığımız iki örnekle açıklamak düşüncemizi haklı çıkaracaktır. İlki, henüz 15 yaşında genç bir kız, oldukça zarif ve iyi giyimli; bu haliyle orta halli, kültürlü bir ailenin çocuğu olduğu kesin. Ama bizim açımızdan şaşırtıcı olan bu kızın merakı: “Demokratik devrim mi? Sosyalist devrim mi?” bu konu ilgisini çekiyormuş ve araştırma yapmak istiyormuş. Biz kendisine yaşı için ağır bir araştırma kitabı olduğunu söylemek isterken, babası – bu tür siyasi kitaplara çok ilgisi var, sürekli okuyor, bu konular ona yabancı değil- dedi. Tabi biz şaşırıyoruz. Bir diğer örnek ise Kollontai’nin kitabını gören 15 yada 16 yaşlarında genç bir erkek...(Devamı için: https://guneykultursanat.org/cukurova-kitap-fuarindan-izlenimler/)
  • Güneyden
  • Güney Kitaplığı
  • İçindekiler
  • Haber
  • Karikatür
  • Kitap
  • Makale
  • Öykü/Hikaye
  • Resim/Fotoğraf
  • Röportaj
  • Satış Noktaları
  • Şiir
  • Sinema
  • Tiyatro
  • Dosyalar

© 2021 Güney Dergisi

Sonuç yok
Tüm Sonucu Görüntüle
  • Anasayfa
  • Güney Kitaplığı
  • Dosyalar
    • Yılmaz Güney
    • Nazım Hikmet
    • Bertolt Brecht
    • Kültür Konferansı
    • Diğer Dosyalar
  • Sizden Gelenler
  • Tüm Sayılar
    • Eski Sayılar
  • İletişim
    • Hakkımızda
    • Göndereceğiniz Yazılar Hakkında

© 2021 Güney Dergisi

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In
Güney Size en son haberler ve güncellemeler için bildirimler göstermek istiyoruz.
Reddet
Bildirimlere İzin Ver