GECE
Masumluğ(uyla)unda eriyen arınan gözler
Uçurumun kenarında.
İki ruh
iki beden sokulmuş
bir bedenin yalnızlığına
Soluk soluğa
İç içe
Çığlık çığlığa
Son nefeslerini boşaltırcasına.
İplik iplik çözülen gecenin ıslaklığında
Dağılan bakışlarla
Turuncu bir ışığın derinliklerine,
Katarak kendini.
Yaz 2016
KOCAMAN YÜREK
Buruşmuş dudakların
can verir
Bir ağacın yapraklarında taşınan hayatlara.
“kardan izler sürerim.
Kuş sürüsüne katarak kendimi heybetli heybetli” dercesine.
Sızarsın
Ilık ılık akan sobanın kenarına
Ateşe okunan masallara karışarak.
-bir gözyaşı saydamlığında-
Siyah beyaz ekrandan çıkacak
Aşklar peşindesin.
Manuela tadında.
Doğurur-sun-
Bütün yalnızlıklar-da kendini.
Gözlerin
Arar durur
Sana can verecek yansımalar
Gölgeler.
Uzaktır yoktur.
“dokuz canlar biriktiririm yüreğimde
Yüreğimle
Ama hiç biri yok edemedi.
Karanlığımda büyüyen yalnızlığımı” dercesine
Kaparsın gözlerini usulca.
Sızlanışlar var olur
Tüy hafifliğinde uçup giden
Nasır tutmuş kalplerde.
Eller arasından kayıp giden
Kocaman bir yürektin.
Ocak 2017